Vergunningverlener Fatima in gesprek buiten voor een gebouw

Vergunningverlener Fatima

Soms kun je met een persoonlijk telefoontje net even iets meer betekenen.”

“Meebewegen, meedenken en samen een oplossing zoeken. Natuurlijk allemaal binnen de kaders. Dat maakt mijn werk zo interessant en daardoor loopt mijn dag vaak anders dan gepland. Dat vind ik juist zo leuk aan mijn baan als vergunningverlener.”

Dat zegt Fatima, sinds 2020 in dienst bij de gemeente Utrecht, waar ze werkt op de afdeling Vergunningen, Toezicht en Handhaving (VTH). Daarvoor was ze al actief voor de gemeente Utrecht op detacheringsbasis. “Ik heb de opleiding Bouwkunde gedaan. Eerst op het mbo, later op hbo-niveau. Daarna ben ik mij flink gaan oriënteren. Ik heb gemerkt dat het échte commerciële mij niet zo ligt. Ik bied liever een helpende hand.”

 

Warm welkom

Fatima werkt op een afdeling met ruim 30 collega’s. De wat ervaren vergunningverleners gaan meestal over de grotere en complexere aanvragen en projecten. Zelf is ze nog junior. Verder is er geen enkel onderscheid of verschil. “Ik voelde mij meteen thuis in het team, hoewel we nog veel vanuit huis werken. Af en toe komen we samen op kantoor. Ik vind die combinatie prettig, want het scheelt mij veel reistijd. Bovendien weet ik dat ik altijd mijn collega’s kan bellen als ik hulp nodig heb. Soms heb ik ook niet meteen het juiste antwoord voor de aanvrager. Als ik dan even navraag doe, dan helpen ze mij meteen. Fijn hoor en dat typeert hoe wij met elkaar omgaan.”

Enthousiast worden en blijven

Het behandelen en onderzoeken van een aanvraag voor een omgevingsvergunning. Rekening houden met een bestemmingsplan. Op de hoogte zijn van de relevante regelgeving, waaronder het bouwbesluit. En het uiteindelijk verlenen van een vergunning. Allemaal werkzaamheden waar Fatima iedere keer enthousiast van wordt én blijft. “Daar ben ik dagelijks mee bezig. Heel breed, altijd anders en daardoor juist zo interessant.”

Dat vergunningen verlenen niet enerverend genoeg is, doet ze af met een lach. “Iedere dag maak ik een planning voor mezelf. Soms zit daar een overleg tussen met mijn collega’s, bijvoorbeeld over nieuwe wetgeving. We bespreken dan wat zo’n verandering betekent voor onze manier van werken. Verder is er elke keer wat anders te doen en loopt de dag nooit helemaal volgens planning. Hoe mooi is dat!”

“Het ene moment is het heel hectisch en dynamisch, dan weer even iets rustiger. Dan verdiep ik mij in bepaalde aanvragen en verricht ik het nodige onderzoek. Vervolgens heb ik contact met een architect, even later bel ik met een aannemer. Dan weer komt er een aanvraag binnen van een inwoner voor een erkeruitbouw of dakkapel.”

Persoonlijk uitleggen

De gesprekken die Fatima heeft als vergunningverlener spreken haar letterlijk heel erg aan. “Heel veel communicatie gaat via de mail. Dat is zakelijk en dat moet ook. Alleen kun je soms met een persoonlijk telefoontje nét even iets meer betekenen. Bijvoorbeeld omdat een aanvraag voor een omgevingsvergunning niet helemaal compleet of duidelijk is.”

“Wat ik in ieder geval altijd probeer te doen, is mij in te leven en mee te bewegen. Soms is niet helder waarom we een vergunningaanvraag afwijzen. Dan licht ik dat toe. Simpelweg, omdat niet iedereen op de hoogte is van alle bouwregels. Weer een andere keer denk ik actief mee. Door aan te geven: ‘Heb je hier al aan gedacht, want deze oplossing past ook binnen de regels?’ Of dat een aanvrager zelf de oplossing laat aandragen, die ik dan weer toets. Dus écht helpen en onderzoeken”, laat Fatima weten.