vrouwelijke collega zit achter haar bureau. Ze lacht naar de camera en heeft op haar bureau wat papieren liggen. Op de achtergrond is een raam dat uitkijkt over de stad.

Ervaringswerker

Mijn collega is ervaringswerker. Zij groeide op in armoede.”

Jessica Lokven werkt sinds voorjaar 2019 bij Werk en Inkomen. Hoe ze hier terecht kwam, is een mooi verhaal.

Jessica: “Vorig jaar december nodigde de gemeente Utrecht bewoners uit om met ideeën te komen voor de aanpak Utrecht Schulden Vrij. Ik was er samen met een kennis naartoe gegaan. Met hem had ik in 2016 de opleiding Ervaringsdeskundige in Armoede en Sociale Uitsluiting gevolgd. Ons advies was dan ook: neem ervaringsdeskundigen in dienst. Die banen bestonden toen nog bijna nergens. En wat denk je? Een halfjaar later werden we aangenomen! Dat Utrecht hier het voortouw in nam en daarmee erkende dat dit betaalde banen moesten zijn, vind ik heel erg goed.”

Uitsluiting is vreselijk

Toen Jessica heel klein was, werd haar vader vanwege ziekte volledig afgekeurd. Het gezin belandde onmiddellijk in armoede. “Ik heb dat lange tijd niet beseft. Oma betaalde de zwemlessen en ik droeg de kleren van mijn oudere zus. Dat voelde allemaal als heel normaal. Ik ontdekte het pas toen ik ietsje groter was en ik niet voor kinderfeestjes werd uitgenodigd. Ze dachten dat ik vast geen cadeautje kon geven. Onzin natuurlijk. Ik heb altijd voor cadeautjes kunnen zorgen. Maar die uitsluiting is vreselijk.”

Gaten in de hulpverlening

Als kind had Jessica besloten om later mensen in de stad te gaan helpen die in armoede leefden. Toen het zover was, sprong ze bewust in de gaten van de bestaande hulpverlening. Daar zag ze dat veel dingen die gedaan werden, niet aansloten bij wat er werkelijk nodig is. Jessica: “In 2013 heb ik de Kledingbank in Utrecht opgericht. Het gekke was, vond ik, dat die niet ondergebracht mocht worden bij de Voedselbank, terwijl dat juist zo praktisch was geweest. Dus moest ik ‘m zelf ergens opstarten. Eerst dan maar vanuit mijn eigen huis. Kun je je voorstellen? Mijn eettafel lag vol met kledingzakken. Hoe goed de bestaande hulpverlening ook bedoeld is, er worden vaak maar halve oplossingen geboden. En dan ontstaan die gaten. Want waarom geldt een fietsregeling alleen voor kinderen tot 18 jaar? Het openbaar vervoer is voor veel mensen vaak te duur. En waarom mogen mensen met een U-pas niet bij de Voedselbank kopen, terwijl zij vaak in armoede leven? Daarom heb ik trouwens ooit ook de Sociale Supermarkt opgericht. Die zit nu in hetzelfde pand als de Kledingbank, op de Amsterdamsestraatweg.”

Naast de mensen staan, niet erboven

Jessica is nu ervaringswerker bij Werk en Inkomen, waar haar visie wordt gevraagd bij het beleid dat ontwikkeld wordt voor de aanpak van armoede en schulden. Zij geeft daarnaast workshops aan professionals en vrijwilligers. In de training ‘Stress-sensitief werken’ wordt geleerd hoe je omgaat met iemand die gebukt gaat onder de schulden. Jessica: “Hulpverleners zijn vaak geneigd meteen alles over te nemen. Maar laat iemand zoveel mogelijk de regie houden of in ieder geval mee aan het roer staan. Het gevoel hebben dat iemand naast je staat, is compleet anders dan dat iemand boven je staat.”

Tijdens de lange adem zie je al het resultaat

Jessica heeft inmiddels ontdekt dat je soms een lange adem nodig moet hebben als je bij een grote organisatie als de gemeente Utrecht werkt. Dat niet alles in één vingerknip ontwikkeld en ingevoerd is. Jessica: “Maar dat je eerder dan wie dan ook in de stad het resultaat al ziet ontstaan, vind ik prachtig. Je ziet het in de gesprekken op de werkvloer en in de onderzoeken die er gedaan worden. Dat ik de kans heb gekregen om van binnenuit mee te werken aan dat resultaat, vind ik geweldig fijn.”

Met wie doen we dit?

Naast het werken aan diversiteit en inclusie werken we in netwerken. Dit doen we om kennis en ervaring te delen. Zowel binnen onze gemeente, als daarbuiten in de stad en de regio.